Po 12 sezonach serial Teoria wielkiego podrywu dobiegł końca. Spędzając kilka dni na oglądaniu ostatniego sezonu Teoria wielkiego podrywu, miałem wrażenie, że zostałam bardzo umiejętnie zawinięta w przytulny, tłumiący koc. Finał serialu jest poprzedzony finałami serii Veep kilka dni wcześniej i Gry o Tron kilka dni później. Wewnętrzne i zewnętrzne rozmowy w serialu nie są głośne ani pilne. Nie ma tu wielu sytuacji o wysoką stawkę, a te, które mogłyby być, są jednak postrzegane jako raczej mało ważne wydarzenia. Finał Teorii wielkiego podrywu jest ogromny – w szczytowym momencie oglądało go 20 milionów widzów tygodniowo – ale dziwnie cichy w porównaniu z finałem Gry o Tron. Zapoznaj się z naszą recenzją, a następnie sprawdź, gdzie obejrzeć serial Teoria wielkiego podrywu online!

Spis treści

Jaki jest serial Teoria wielkiego podrywu online?

Pod pewnymi względami dzieje się tak dlatego, że elementy, które kiedyś wyróżniały „Teorię wielkiego podrywu” na tle innych sieciowych seriali z wieloma kamerami, teraz są tymi elementami kultury popularnej, które są najmniej szokujące. Kiedy serial zadebiutował w 2007 roku, rzadziej można było zobaczyć w telewizji dorosłe postacie w koszulkach z superbohaterami, rozmawiające o odwiedzaniu sklepów z komiksami czy debatujące o tym, kto jest najlepszym Doktorem z Doctor Who. Teoria wielkiego podrywu opowiadało historie o czterech mężczyznach z karierami naukowymi, którzy absolutnie uwielbiali siadać i grać w Osadników z Catanu, zanim nastąpiła dominacja franczyzy filmowej Marvela, zanim nastąpił powrót filmów Star Wars i zanim seriale superbohaterskie zawładnęły CW. To nie byli twoi typowi telewizyjni bohaterowie.

Bohaterowie

Główni bohaterowie byli typami facetów, z których przyjaciele Palsów by się śmiali. (Z wyjątkiem Rossa, który pozazdrościłby im gry w Dungeons & Dragons i zostałby za to wyśmiany). Nawet jeśli Sheldon, Leonard, Raj, Howard i Penny zaczęli być bardziej stereotypami niż postaciami, ich żarty o kujonach okazjonalnie nie trafiały w gusta prawdziwych kujonów, wczesna polityka płci w serialu była okropna, a format wielokamerowy sprawił, że od razu poczuł się on przestarzały, wciąż było coś nowatorskiego w umieszczeniu kujonów w centrum uwagi, w przeciwieństwie do peryferii społeczeństwa. Mimo że Todd VanDerWerff napisał w Vox, że „nigdy nie chodziło o kulturę nerdów, a raczej o wykorzystanie kultury nerdów do tego, co sprawiało wrażenie świeżej oprawy”, to jednak tak było.

Ostatnie sezony Teorii wielkiego podrywu nie są już tak ikoniczne jak pierwsze, częściowo dlatego, że społeczeństwo, które program sobie wyobraził – przyszłość, w której wszyscy są świadomi istnienia Thanosa – w zasadzie się zmaterializowało. Teraz wszyscy dzielimy kulturowe punkty odniesienia, które uczyniły go wyjątkowym. Innym powodem, dla którego finał Teorii wielkiego podrywu wydaje się bardziej kaprysem niż hukiem, jest fakt, że pomimo długiej historii programu, który wchłaniał wiele popkultury, popkultura nigdy tak naprawdę nie odwzajemniła się tym samym.

Kilka słów o fabule serialu Teoria wielkiego podrywu

Chociaż, jak zauważa VanDerWerff, odcinki te są zwykle wykorzystywane jako scenografia dla fabuł dotyczących związków, Teoria wielkiego podrywu często zawiera kulturowe odniesienia. Sheldon decyduje się odłożyć widząc nowy film Star Wars, więc on i Amy mogą mieć swój pierwszy pocałunek w sezonie dziewiątym odcinku „The Opening Night Excitation” po uświadomieniu sobie, że urodziny Amy przypadają na tę samą noc, co premiera filmu. Odcinek zmienia się między dwoma scenami: po pierwsze, Sheldon i Amy w budowie do ich seksu, następnie, Leonard, Howard i Raj zaniepokojony, że film nie będzie dobry, trzeci, Sheldon i Amy w blasku ich seksu, a ostatni, pozostałe trzy lewo reeling przez film. W filmach nakręconych w czasach Hayes Act, do seksu nawiązywały sceny wjeżdżania pociągów do tuneli i rozbijające się o ziemię prześcieradła. Mówi się, że seks jest tak przyjemny jak nowy film Star Wars w Teorii wielkiego podrywu.

Tło pozbawionych fabuły wątków serialu Teoria wielkiego podrywu zbudowane jest na odniesieniach do różnych ruchów popkulturowych, które serial wysysa jak gąbka. Metafory z gier wideo, komiksów, programów telewizyjnych i nerdowskich filmów gatunkowych tworzą język, którym posługują się bohaterowie. Służą one jako modele i standardy, według których bohaterowie poruszają się po życiu. Nigdy nie było jednak odwrotnie, z bardzo małą liczbą wyjątków, takich jak wyrażenie „Bazinga”. Teoria wielkiego podrywu jest o kulturze, ale nigdy nie była o Teorii wielkiego podrywu w taki sam sposób, jak świat Marvela, rozmowy The Last Jedi czy wszystko, co związane z Grą o Tron. Prezydent nie dzieli się memami o tematyce Big Bang Theory dotyczącymi jego administracji. Nie ma wielu artykułów o tym, jak popularny jest Sheldon jako imię dla dziecka. Nie będzie żadnych próśb do scenarzystów o przepisanie finału w przyszłym tygodniu, a jeśli będą, to będą to żarty.

Skąd pomysł na taki format?

Dyskusje na dużą skalę poza tytułem Teoria wielkiego podrywu nigdy nie zostały wywołane przez fikcyjne dyskusje w programie. Parytet płci w naukach ścisłych nie jest obecnie przedmiotem gorącej narodowej dyskusji (choć może powinniśmy). Z powodu wątku, w którym inni naukowcy próbują przypisać sobie zasługi za pracę Sheldona i Amy, nie było zbyt wielu dyskusji na temat plagiatu akademickiego. Ponieważ praktycznie niewiele dzieje się z Leonardem i Penny, zwłaszcza w późniejszych sezonach, nie było wiele dyskusji na temat tego, co się z nimi dzieje.

Teoria wielkiego podrywu to multikameralny sitcom na CBS, więc być może ta cisza jest z nim związana, ale inne multikamery jak Roseanne, The Conners, One Day at a Time i Murphy Brown sugerują, że sam format nie jest problemem. Brak aktywności może być spowodowany tym, że Big Bang nigdy nie rozszerzył się na świeże nerdowskie sfery, gdy kultura dogoniła serial i wszyscy dowiedzieliśmy się o uniwersum Marvela. Ponieważ jest to serial o Gwiezdnych Wojnach, wygodnie uniknął mizoginicznego internetowego backlashu po Ostatnim Jedi, Gamergate i incydentu z Sad Puppies podczas rozdania nagród Hugo, aby wymienić tylko kilka kontrowersyjnych aspektów popkultury, które zostały w dużej mierze zignorowane. Niezależnie od przyczyn, przez cały serial zawsze przepływał głównie jednokierunkowy strumień wiedzy o kulturze. Program zachowuje się jak czarna dziura, by użyć astronomicznej metafory, którą Raj Koothrappali mógłby uznać za zabawną. Mimo że jest zły dla popkultury, nigdy nie zwrócił żadnego światła, które wchłonął.

Koniec serialu – podsumowanie recenzji

Finał sezonu Teoria wielkiego podrywu w ogóle nie sprawia takiego wrażenia. Finał serialu Teoria wielkiego podrywu jest raczej refleksją nad nieodłącznym oporem serialu wobec zmian. Sheldon i Amy otrzymują Nagrodę Nobla, i choć wpada w panikę, jak bardzo jego życie nagle się zmieniło, Sheldon wygłasza mowę akceptacyjną, podkreślając wartość przyjaźni nad osiągnięciami. Odcinek kończy się zanim ciąża Penny ma szansę wpłynąć na jej życie, co jest zarówno niespodziewane, jak i podejrzane, biorąc pod uwagę, ile czasu spędziła przekonując widzów, dlaczego nigdy nie chciała mieć dzieci. Dzieci w tym programie rzadko kiedy pojawiają się przed kamerą. Winda w budynku jest naprawiony, miły wewnętrzny żart z samego początku programu, który podkreśla również, jak awersja Teoria wielkiego podrywu jest do zmiany jakiegokolwiek rodzaju. To największa, najbardziej zmieniająca paradygmat zmiana w finale. Publiczność głośniej kibicowała Penny, gdy jechała windą do góry, niż jej ciąży.

Teoria wielkiego podrywu trwa już dwanaście lat, a mimo to niewiele się zmieniło. To powód, dla którego finał serialu tak stanowczo unika angażowania jakichkolwiek większych zmian w charakterze postaci, dlaczego nie czuje się w ogóle jak apokaliptyczne wydarzenie z tytułu serialu, i dlaczego serial kończy się najbardziej znanym, najbardziej rozpoznawalnym momentem, który był wykorzystywany wielokrotnie. W końcu wszyscy jedzą chińszczyznę na wynos, leżąc na kanapie. Teoria wielkiego podrywu opowiadał o swoich bohaterach, ale nigdy nie miał do opowiedzenia wielu historii o samym programie. Nawet jeśli popkultura odgrywała znaczącą rolę w opowieściach o programie, nigdy nie mogła być użyta jako miernik dla całej popkultury. Jeśli tarcza pokazuje tylko jedną wartość, nie może służyć jako użyteczny barometr. Obejrzyj serial Teoria wielkiego podrywu online z polskim lektorem!